JP Biuro rachunkowe Poznań

26.03.2018

Dnia 22 lutego w 2016 roku po długich latach wreszcie wprowadzono zmiany w kodeksie pracy. Co się zmieniło?

Pierwszą zmianą jest zniesienie umowy o pracę na czas wykonania określonej pracy. Zatem do dyspozycji pracodawcy zostały: umowy o pracę na okres próbny, na czas określony oraz na czas nieokreślony.

Ustawa wprowadziła zmianę polegającą na maksymalnym - 33 miesięcznym okresie zawarcia umowy na czas określony. Może to być jedna, dwie lub trzy umowy. Po tym okresie, konieczna jest już umowa na czas nieokreślony.

Jeżeli umowa zostanie zawarta na czas określony dłuższy niż 33 miesiące lub liczba zawartych umów byłaby większa od trzech, wówczas od dnia następującego umowy o pracę staje się umową na czas nieokreślony. Wcześniej okres, na jaki mogła być zawarta umowa na czas określony, był zależny tylko od stron, ponieważ przepisy nie regulowały minimalnego, czy też maksymalnego okresu obowiązywania tego typu umowy.

Istotna zmiana pojawiła się w możliwościach wypowiedzenia umowy o pracę na czas określony. Obecnie każda umowa o pracę bez względu na jej rodzaj, może być rozwiązana za wypowiedzeniem w okresach 2 tygodniowym (zatrudnienie do 6 miesięcy), 1 miesiąca (zatrudnienie co najmniej 6 miesięcy), 3 miesięcy (zatrudnienie co najmniej 3 lata).

Ważne, aby pamiętać, że jeżeli mamy miesięczny termin wypowiedzenia umowy o pracę to termin ten liczony jest od następnego miesiąca np. wypowiedzenie złożone w dniu 12 stycznia, liczone jest od następnego miesiąca, czyli od 1 lutego. Istnieje zatem obowiązek pracować do końca stycznia, lecz pracodawca może nas jednak zwolnić z obowiązku świadczenia pracy w okresie wypowiedzenia.

Biorąc pod uwagę nowe przepisy, umowa na okres próbny może być zawarta jedynie raz, na czas nieprzekraczający trzech miesięcy. Wyjątkiem będzie powtórne zawarcie tego rodzaju umowy, kiedy pracownik zostanie zatrudniony u tego samego pracodawcy do innego rodzaju pracy, albo po 3 latach od dnia rozwiązania czy wygaśnięcia poprzedniej umowy.